prijsvraag:2009

U.F.O.L.  Universal feedbackloop of life.

Het Nederlandse landschap dat gedurende honderden jaren achterheen is getransformeerd, vormt een technische constructie. Dit is overal concreet te zien door dijken, sluizen en gemalen. Deze specifieke omgang met het landschap heeft er voor gezorgd dat de Nederlander achter de dijken en de duinen veilig kan leven. Voorheen werden technische grenzen tussen landschap en zee eenduidig vastgelegd. Het betekende het water zoveel mogelijk tegen houden. Daar is onder andere sinds de Oosterscheldekering in 1980 verandering in gekomen. Als flexibele ‘dijk’ kan deze tegenwoordig op grote schaal water doorlaten, maar kan ook bij gevaarlijk hoog water de zee veilig tegenhouden. Met deze flexibele, technische wijze van omgaan van zee met landschap is een fundamentele verandering aangebroken. Binnendijks ontstaan bijvoorbeeld nieuwe soorten landschap door vermenging van zout en zoet water. Door onze technische kijk op landschap en bebouwing veranderen wij onze omgeving. Maar omgekeerd is dat ook het geval. Het veranderde landschap transformeert de mens.  We hebben dit de universele feedbackloop van het leven genoemd. Een flexibele technische constructie, in de vorm van een moderne dijk, verschijnt in ons dagelijks leven niet anders dan als een feedbacksysteem.  Een wereldduurzaamheidscentrum zou ook een Universal feedbackloop of life. U.F.O.L.  moeten zijn.

DUTCH DESIGN AWARDS finalist/nominatie 2006

artikel A10: Hans Moor Architects make innovative designs based on Darwin's theories

opdrachtgever: OBR rotterdam    oplevering:2006

Door de ‘kunstverlichting/indicatieve verlichting' zal de automobilist de brug niet alleen als een functie van verbinding ervaren, maar de brug zal een 'andere' ruimtelijke ervaring geven. De automobilist bevindt zich in een spoor van licht door de rijdende voortgang, maar is tegelijkertijd omgeven door het geheel van verlichting. De brug is geconstrueerd in beton in combinatie met glazen 'stippen'. Deze glazen stippen zijn voorzien van LED verlichting en geven gelijkmatig en voldoend licht voor brugdek en omgeving

opdrachtgever: OBR Rotterdam   oplevering: 2001

Voor de brug van wind en water is een onderscheid gemaakt tussen een wandelroute en een auto- en fietsroute. De bestuurder van de auto is nagenoeg niet vatbaar voor wind en water, hij bevindt zich binnen. De wandelaar is echter wel ontvankelijk voor wind en water. Voor hem is de route naar beneden, die leidt naar de wind- en waterinstallatie. Het is een installatie die in twee delen uiteenvalt en verbonden is door een deel transparant rooster.  De 'waterinstallatie' richt zich op het stromen en het klotsen van het water. Hiervoor is de trap naar het water en een plek die drijft op water. De windmachine in de vorm van een rotor zal door de wind draaien. Onder je voeten zal het water stromen. Wind en water komen hier samen in de gesimuleerde gewichtloosheid.

prijsvraag in samenwerking met arup amsterdam en sybren hoek van studio acht   jaar: 2008

Het ontwerp voor de brug bestaat uit twee delen, een zestal zuilen tussen de nieuwe en de oude brug en een nieuw ontworpen brugdeel. De zes zuilen zijn ontwikkeld om de gehele brug binnen de werking van 'Free Energy ' (zon, wind en water) te krijgen. Het resultaat betekent dat de zuilen uiteindelijk energie opwekken, energie besparen en daarnaast vervuiling reduceren. De zuilen zijn vervaardigd in staal. Het frame is geconstrueerd zoals vele elektriciteitsmasten t.w. efficiënt en licht van gewicht. De zonnecollectoren en de windmachines op de zuilen kunnen roteren. Daarnaast bevindt zich tussen de zuilen en de twee brugdelen een zone voor wateropslag, waterzuivering en zonnecollectoren