De manier waarop wij ontwerpen is geënt op de biologische wereld van de ontwikkeling van
soorten; een individu van een soort bestaat ook uit een complexe samenhang van niveaus. De
ontwikkeling van individuen komt doordat er op genetisch niveau variaties ontstaan die op
fenotypisch niveau ‘afwijkingen’ (verbeteringen of verslechtering) met zich meebrengen.
Door de verandering van het leefmilieu (het extended fenotype) blijkt een afwijking opeens
een verbetering of verslechtering te impliceren. Het continue veranderend democratisch
werkveld van de architectuur is vergelijkbaar met deze onvoorspelbaarheid van de natuurlijke
selectie waarin het leefmilieu verandert. Onze ontwerpmethodiek incorporeert deze
onvoorspelbare veranderlijkheid doordat wij de veranderlijkheid als parameter in onze
methode opnemen. Dit doen wij door allerlei niveaus afzonderlijk te onderzoeken en daar
variaties van ontwerp laten opkomen. Vervolgens brengen we deze variaties samen wanneer
we het te ontwerpen gebouw verder concretiseren. Ook hier ontstaan weer nieuwe en
onvoorziene varianten; oftewel mogelijkheden. Nieuwe mogelijkheden voor een nieuwe
manier om over ruimte na te denken.

Oosterlijke kruising zuidas amsterdam

De brug is ontworpen als een vakwerkligger van 230 meter lang. Er is gekozen voor het mechanische model, waarbij de twee uiteinden/opleggingen zijn ingeklemd. Niet alleen kan de brug daarmee zo slank mogelijk worden gedimensioneerd, tevens geeft deze oplossing de brug een dynamisch uiterlijk. De brug is primair ontworpen om het kabels- en leidingennetwerk te faciliteren, maar is ook ruimtelijk aangepast om als voetgangersovergang te dienen. De doorsnede van de brug volgt het krachtenverloop en heeft de ruimte in de constructie die nodig is voor het voetgangersgedeelte: trapeziumvormig aan de uiteinden, rechthoekig in het middengebied.

Vanwege de veranderlijkheid van het wegen- en sporennetwerk in het nieuw te realiseren Dok van de Zuid-as, moet de brug ondersteund worden door twee flexibele tussensteunpunten in de middenzone. Deze flexibiliteit is in de brug opgenomen door plaatselijk een fijnmaziger vakwerk. Steunpunten kunnen op deze manier nagenoeg overal geplaatst worden, zonder dat dit aanpassingen vergt aan de brug zelf. Daarmee is de vereiste flexibiliteit voor de bouw van het Dok gewaarborgd.